Forum parafian parafi Św. Patryka na warszawskim Gocławiu

As

Mass media najczęściej eksponują "hiobowe wieści", od których można popaść w depresję. To wina amerykańskiego dziennikarza Pulitzera, który ufundował nagrodę za najbardziej sensacyjną wiadomość. Podawał przykład,że zamieszczenie informacji, iż pies pogrysł człowieka, nie zostanie zauważona. Ale, gdy człowiek pogryzie psa, to dopiero wiadomość.

My szukajmy dobrych wiadomości.
A oto przykład. Jadę sobie samochodem po naszej kochanej stolicy, a obok kierowca coś mi usiłuje pokazać, że z moim autem coś nie tak. Jadę dalej, bo myślałem o rożnych takich sytuacjach niebezpiecznych i wcale nie reaguję na dawane mi znaki, tym bardziej, że w samochodzie wszystko gra. Na światłach czerwonych kierowca z jadącego obok samochodu wyskoczył ze swego auta i docisnął klapę mojego samochodu. Po prostu pokrywa silnika, była niedomknięta. Głupio mi się zrobiło, ale zdążyłem podziękować uprzejmemu kierowcy. Okazuje się, że są jeszcze uczynni ludzie.
Prawda, że był to miły gest?

As

As

Dobroczynność i Wdzieczność

Pewnego dnia dobry Bóg wydał w niebie wielkie przyjęcie, na które zaprosił wszystkie cnoty.
Przybyły ze wszystkich stron świata. Zjawiła się Sprawiedliwość i Pokój, i natychmiast z radością podały sobie ręce. Pojawiła się Prostota i Skromność, i od razu sie objęły. Przyszła Sprawiedliwość i Prawda i natychmiast się ucałowały... Tylko dwie cnoty przypatrywały się sobie z uwagą i zawstydzeniem.
-Ach, prawda - roześmiał sie Bóg - zapomniałem, że wy się jeszcze nie znacie.
Pozwólcie więc że was przedstawię: Dobroczynność... Wdzięczność...

ElaP

Dziś z rana w drodze do pracy - autobus linii 174 pusty - tylko ja no i kierowca. Zaznaczam, że tego Pana spotkałam pierwszy raz w życiu. Zatrzymał się między przystankami, zapytał czy może wyskoczć do bankomatu, popilnowałam "kramu" po czym z szerokimi uśmiechami rozeszliśmy się każde do swojej fabryki. I już od rana jest miło!!!

As

Najlepsza wiadomość - zaczyna się weeeeeeeekend i dwa dni laby. Very Happy

Do zobaczenia nad Zalewem Zegrzyńskim. Miejsce mojego pobytu ( za wyjątkiem Mszy św. w niedzielę o 9.30; ciekawe, czy będzie Megi?) - WKS Zegrze Północne.

As

W dniu 5 sierpnia 2006 r. w naszym Kościele odbył się ślub. Było to dla mnie niezwykłe przeżycie, ponieważ związek małżeński zawierał mój syn.

Śłub miał przepiękną oprawę, dzięki przepięknej celebrze Ks. Proboszcza, za co składam tą drogą serdeczne Bóg zapłać.
Do tego cudowna muzyka i śpiew Pana Jerzego, Ani, młodej skrzypaczki, którym również serdeczie dziękuję.

Specjalne podziękowania składam Pani Eli za bogatą dekorację Kościoła oraz Panu Wiesławowi i ministrantowi Mariuszowi.

Wszyscy jesteście KOCHANI i niech Wam Bóg błogosławi.

A to utwalone w obiektywie:
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Bogdan Ciechomski

gratuluje

Swistak

wlasnie dobra mysl

Gratuluje

As

Już minęło lato. Jakże piękne, słoneczne, wręcz upalne. Ale też nieźle popadało. Nastała jesień, równie cudowna jak lato. Patrzymy jak zmieniają się kolory w naszym gocławskim pejzarzu. Osiedle też staje się coraz ładniejsze. Trasa Siekierkowska coraz bardziej drożna, mniejszy ruch pojazdów na ulicach, coraz więcej pięknych budynków i przybywa więcej ludzi. Tylko w naszym Kościele jakby mniejszy ruch. Moze dlatego, że wielu parafian przeszło do nowego Kościoła pw. O. Pio. A przecież niedawno w bezpośrednim sąsiedztwie powstała jeszcze jedna parafia. Spacerując ul. Sęczkową spotkałem Ks. Rawskiego. Z niezwykłą werwą opowiadał o nowym, w swej kapłańskiej roli zadaniu - budowa PIĄTEGO kościoła. To niezwykła rola, chyba nikt w naszym kraju mu nie dorówna. Módlmy się by Bóg pozwolił mu zrealizować to zadanie na pożytek ludzi i swoją chwałę.

Zaczęły się lekcje. Młodzi ludzie codziennie zasiadają w szkolnych ławkach i w pocie czoła wkuwa wiedzę, tęsknie spoglądając przez okna. Oj, pobiegało by się za piłką, prawda? Ale tak już jest, że nie zdajemy sobie sprawy z tego, że to co dziś tak niechętnie się uczymy, kiedyś może być bardzo potrzebne. A przecież dzień jest długi. Jest czas na lekcje, ale później można, a nawet trzeba dać sobie w kość na boisku, rowerze, czy zająć się ulubioną rozrywką.

Nie jestem pewny, czy ktoś przeczyta moje refleksje, bo miejsce to jest całkowicie osamotnione. Jestem tu jak pustelnik wśród ludzi. Mam jednak nadzieję, że ktoś dołączy do mnie i wystuka kilka słów na klawiaturze, by utrwalić zdarzenie w naszym otoczeniu.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie - As.